Zayıf Rakibe Karşı Buruk Zafer

Bazı teknik yöneticiler için amaca ulaşmak kafidir; alanda oynanan futbolun kalitesi ise ikinci plandadır. Ole Gunnar Solskjaer de bu anlayıştaki isimlerden biri. Transfermarkt bilgilerine nazaran, rakibimiz St. Patrick’s’in piyasa bedeli yaklaşık 4 milyon Euro. Beşiktaş’ın bedeli ise 155 milyon Euro. Yalnızca Orkun’un yıllık maaşı bile bu ekibin toplam bedelinin yüzde 40 fazlasına denk geliyor. Bu türlü bir rakibe karşı iki gol geriye düşmek, akabinde geri dönüp kazanmak elbette değerli… Fakat böylesine zayıf bir gruptan iki gol birden yemek Beşiktaş’a yakışmıyor.
Geçen haftaki maçın birinci yarısında farklı bir Beşiktaş vardı.

İkinci yarıda skorun verdiği rahatlıkla oyun rölantiye alınmıştı. Ne var ki ikinci maçtaki manzara, geleceğe dair umutlarımızı hayli azalttı.
İstatistikler de durumu net biçimde ortaya koyuyor: Beşiktaş’ın 7, St. Patrick’s’in ise 2 isabetli şutu var. Bu iki şut da gol olmuş. Topla oynama oranı %70’e %30 Beşiktaş lehine. Pas sayısında 673’e 278 üstünlüğümüz var; isabetli pas oranımız %91, rakibin ise %79. Bu tablo, rakibin tüm maç boyunca defansta bekleyip Beşiktaş’ın kusurunu kolladığını gösteriyor. Üstelik neredeyse bunda başarılı oluyorlardı.
Stoper Sorunu Alarm Veriyor

St. Patrick’s’ten iki gol yemek, Beşiktaş’ın en zayıf halkasının defans, bilhassa de stoper bölgesi olduğunu bir defa daha kanıtladı. Transfer tartışmalarında oklar ekseriyetle Svensson’a çevrildi; halbuki temel sorun stoperlerde. Geçen dönemden bu yana bu bölge yüzünden sayısız gol yedik. Bu mevki güçlendirilmeden ligde muvaffakiyet hayal olur.
Stoper eksikliğinin yanı sıra hâlâ kanat oyuncusu açığımız var. Mustafa’nın oyuna girer girmez sakatlanması ise Abraham’a kesinlikle bir yedek gerektiğini ortaya koydu. Bu kadar eksik varken Solskjaer’i topun ağzına koymak adil değil.
Futbol kulüplerinde idareler genelde berbat sonuçların faturasını teknik yöneticiye keser. Ekibe gerekli destekler yapılmaz, birinci 6-7 haftada olumsuz sonuçlar gelirse idare birinci fırsatta teknik takımın vazifesine son verir. Bu da bir dönemin daha boşa gitmesi demektir. Ben şahsen bu döneme da heyecan duymadan giriyorum. Allah sonumuzu hayır etsin.
Tribünler Neden Boştu?
Maçı televizyondan izledim. Tribünlerin büyük ölçüde boş olduğunu görünce evvel “Taraftar nasıl olsa çeşidi geçtik, gelmemiştir” diye düşündüm. Sonra bilet fiyatlarını görünce gerçek sebebi anladım.
Bu fiyat siyaseti bana nazaran yanlış. Yüksek fiyatla az seyirci yerine, düşük fiyatla dolu tribünlerden tıpkı geliri elde etmek mümkün. Üstelik dolu tribün, alandaki gruba gerçek manada takviye olur. Mevcut fiyat siyaseti, tribünlerde “taraftar” yerine “müşteri” görmemize yol açar ki bu, Beşiktaş’ın ruhunu zedeler.
Kim bilir… Tahminen de istenen tam olarak budur!
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar külliyen müelliflerinin özgün fikirleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio