“Bir ülkenin geleceği, o ülke insanlarının göreceği eğitimin niteliğiyle belirlenir.”— Albert Einstein
Gözler Yeni Müfredatta, Kalpler Eski Endişelerde
2025 yılında Türkiye eğitim sistemi yeniden bir dönüşüm sürecine girdi. MEB, yeni müfredat ıslahatını “çağın gereklerine uyum” sloganıyla tanıttı. Lakin öğretmen odalarında, veli WhatsApp kümelerinde ve üniversite kantinlerinde hâlâ birebir sorular yankılanıyor:
-
Müfredat ne kadar çağdaş?
-
Sınavlar yeniden sistemin kalbinde mi?
-
Eleştirel fikir, merak ve yaratıcılık nitekim öncelikli mi?
Müfredat Değişiyor, Lakin Eğitim Paradigması Yerinde Sayıyor
Yeni açıklanan müfredatın en dikkat cazip yanı sadeleştirme gayreti. Ders içerikleri kısaltılmış, kavramlar güncellenmiş, hatta yapay zekâya dair kimi tabirler bile yer bulmuş. Ne var ki temel bir gerçek hâlâ değişmedi: Türkiye’de eğitim hâlâ ezbere, imtihana ve müfredat merkezli ilerliyor. Eğitim bir sistem değil, bir ekosistemdir. Ve bu ekosistemde en az kitap kadar değerli olan şey; öğretmenin tavrı, okulun kültürü ve öğrencinin merakıdır.
Dünya Nereye Gidiyor, Biz Nerede Duruyoruz?
Dünyada birçok ülke “beceri temelli öğrenme” modeline geçti. Finlandiya, Singapur, Kanada üzere ülkeler öğrencilerine proje temelli, işbirliğine dayalı ve dijital okuryazarlıkla örülmüş bir öğrenme ortamı sunuyor. Türkiye’de ise “bilgi” hâlâ “başarı”nın tek ölçütü. Pekala lakin hangi bilgi?
-
2025 yılında hâlâ 2. sınıf öğrencilerine ödev diye “kalem” tarifi yaptırıyoruz.
-
Lise çağındaki gençlere “matematiği sevdirmenin” yolu hâlâ formül ezberletmek sanılıyor.
-
Ve üniversitelerde eleştirel kanıya değil, not ortalamasına yatırım yapılıyor.
Yapay Zekâlı Sınıflar, Meraksız Öğrenciler Olmasın!
Eğitimde dijitalleşme bir mecburilik. Lakin teknolojiyi yalnızca tahtaya akıllı panel koymak sanmak büyük bir yanılgı. Asıl sorun, dijital okuryazarlığı, yapay zekâ etiğini, bilgi kirliliğiyle başa çıkmayı ve bilgiye dayalı düşünmeyi öğretmek.
Ve unutmayalım: Yapay zekâ çağı, merak etmeyen insanları süratle dışarda bırakacak.
Önerilerim Var! (Sadece Eleştirip Geçmeyelim)
Eğer nitekim çocuklarımızı geleceğe hazırlamak istiyorsak…
-
Müfredat yerine merak odaklı bir sistem kuralım.
-
Öğretmenleri yalnızca bilgi aktarıcı değil, “öğrenme yoldaşı” olarak konumlandıralım.
-
Kodlamadan evvel etik, ezberden evvel anlam, imtihandan evvel sorgulama öğretelim.
-
Okulları yalnızca imtihana hazırlayan değil, hayata hazırlayan alanlara dönüştürelim.
Son Kelam: Müfredatı Değil, Eğitimin Manasını Tartışalım
Bugün müfredat değişir, yarın tekrar değişir. Lakin bizim asıl tartışmamız gereken şey diğer:
“Eğitim, bir çocuğun içindeki potansiyeli nasıl fark eder ve onu nasıl topluma yararlı hale getirir?”
Onedio okurları, artık bu soruyu daima birlikte tartışmamızın vakti geldi.Çünkü geleceği yalnızca çocuklar değil, biz birlikte inşa edeceğiz.
Kayhan KarlıEğitimci, danışman, yazarInstagram | YouTube
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar külliyen muharrirlerinin özgün niyetleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio
