Sosyal Medyanın Fark Etmesek de İlişkimize Zarar Veren 10 Yanı

Son yıllarda Kasım’da Kasımpatı, Aralık’ta kokina üzere her aya özel bir çiçek çıkarıldı. İnsan bunları görünce çiçek sevmiyor olsa bile “E hani nerede benim çiçeğim?” diye triplere giriyor. Aslında çiçek de armağan de insanın içinden geldiğinde alması gereken bir şey. Bu türlü sipariş yolu olunca pek de manası kalmıyor.

Sürpriz ikram olarak yurt dışına giden sevgilileri görüyoruz. Dünyayı birlikte gezmek için yahut yalnızca “içimden geldi” armağanı olarak yapılan bu yurt dışı tatillerine imreniyoruz. Zira insan ister istemez kendisini de o tatilde görmek istiyor. Kim sevdiğiyle birlikte hiç bilmediği bir ülkede kaybolmak istemez ki?

Yetişkinlerin dünyasında iş hayatı, kent gerilimi, trafik yoğunluğu, maddi korkular derken birçok farklı değişken bulunuyor. Bu yüzden de insan 7/24 bağlantı kurma havasında olamayabiliyor. Ayrıyeten hayatın yoğunluğu da bunu yapmayı engelliyor. Ancak insan 7/24 irtibatta olan çiftleri görünce “Neden sevgilim benimle daha fazla konuşmak istemiyor?” diye düşünüyor.

Sevgilisinin gözünü, bedenindeki yara izini yahut doğum tarihini dövme olarak bedenine kazıyanlar bizi hale etkilemeyi başarıyorlar. Bunların yapıldığı bir alaka gördüğümüzde hepimiz daima bir ağızdan “Ne şanslı beşerler var” diyoruz. Pekala birinin sizinle alakalı dövme yaptırması o bağın sağlıklı yahut sonsuz olduğunu mu gösterir? Bunu bir düşünmek lazım.

Belki de toplumsal medyanın alakalar konusunda yarattığı en büyük yanılgı ayrılığı kabullenemeyen çiftlerdir. Şayet bir ayrılık durumu varsa iki taraf da buna hürmet göstermeli ve hayatına devam etmeli. Aksi takdirde bağlantı ayrıl-barış döngüsüne girer. Toplumsal medyada ayrılan çiftlerin birbirlerine yazdıklarını, barıştıklarını görüp bunun her münasebette olabileceğine inanıyoruz. Fakat o denli bir şey alışılmış ki mümkün değil.

Bazı çiftlerin fotoğraflarını görüyoruz ve aşk doluyoruz. Bizim aşka inanmamızı sağladıkları için devamlı olarak onları takip ediyor, attıkları her fotoğraf yahut görüntüyle heyecanlanıyoruz. Onları gördükçe “Hadi biz de bir şeyler çekelim!” diye partnerimize gidiyoruz. Partnerimiz fotoğraf çekilmeyi sevmeyen biriyse de hengame kaçınılmaz oluyor.

İnsan ilişkideyken bol bol date’e çıkmak, birlikte sınırsızca vakit geçirmek istiyor. Bu toplumsal medyadan evvel de böyleydi. Lakin toplumsal medyayla birlikte çiftlerin gittikleri çeşit çeşit aktifliklerin hepsini görüyoruz. E insan doğal olarak “Onlar birlikte bu kadar vakit geçirirken biz niçin geçirmiyoruz?” diye düşünürken buluyor kendisini.

Sosyal medyada tahminen de bağlantılar hakkında gördüğümüz en tehlikeli şey asla sonu gelmeyen bir armağan akışının olması. Beşerler maddi durumları yettiğince birbirlerine ikram alabilirler fakat bu artık toplumsal medyada bir yarışa dönmüş durumda. İkram alma yarışında herkes el yükseltmeye çalışıyor.

Romantik görüntülerin olduğu TikTok’larda bu yorumu kesinlikle görüyoruz. Beşerler hoş sevilen birini gördüklerinde çabucak “Ya beni hiç kimse bu türlü sevmedi bu vakte kadar!” diye kendisini üzüyor. Herkesin yaşadığı münasebet bu kadar farklıyken sevme biçimlerinin benzeri olmasını beklemek biraz garip değil mi?

Çiftlerin birlikte çok tatlı biçimde dans ettikleri görüntüleri izlemek bizi çok etkiliyor, itiraf edelim. O tatlı bağlantının hayalini kuruyor, bir gün bizim bağlantımızın de o peri masalı üzere ilgiye dönüşmesini umuyoruz. Lakin aslında o gördüğümüz dans görüntüleri o bağın sırf 15-20 saniyelik bir gösterimi niteliğinde.