Sinemaya İstemeden Başladı, Yönetmeni Küstürdü: Al Yazmalım’ın Cemşit’i Ahmet Mekin’in Bilinmeyen Hikayesi
Al Yazmalım’ın Cemşit’i olarak hafızalara kazınan Ahmet Mekin’in gençlik yıllarındaki haliyle bugünkü halini karşılaştırdığınızda tanıyamayacaksınız, çok şaşıracaksınız. Yeşilçam’ın asil yüzlü, sessiz fakat güçlü adamı mesleği boyunca tam 200’e yakın sinemada rol aldı
Gerçek ismi Ahmet Kurteli olan usta oyuncunun sinema ve tiyatroya adadığı bir ömür var gerisinde. Fakat hayatının en büyük rolü tahminen de 63 yıl tıpkı yastığa baş koyduğu eşine duyduğu büyük aşk. Eşini kaybettikten sonra yaşadığı derin acıyı anlatan sözleri ise kalpleri dağlıyor.
Gelin birlikte bu büyük sanatkarın hayatına, Yeşilçam’dan bugüne uzanan meslek seyahatine ve hayat arkadaşının akabinde döktüğü gözyaşlarına yakından bakalım.
Bazı sinemalar vardır, izlediğinizde yalnızca bir kıssaya değil adeta hayatın özüne tanıklık edersiniz.
Selvi Boylum Al Yazmalım da işte bu türlü bir sinema. Cengiz Aytmatov’un birebir isimli romanından uyarlanan bu klasik yıllar geçse de hala izleyiciyi kalbinin tam ortasından yakalıyor.
Çünkü bahis üniversal: “Sevgi nedir?” Yalnızca tutkuyla bağlandığınız birini mi seçmelisiniz, yoksa sizin için hayatı kolaylaştıran, size emek veren birini mi?
Asya’nın İlyas ve Cemşit ortasında yaptığı o güç seçim bugün hâlâ toplumsal medyada tartışılmaya devam ediyor.
Türkan Şoray’ın canlandırdığı Asya, final sahnesinde Ahmet Mekin’in hayat verdiği Cemşit’i seçiyor. Ve inanın onu tanıyınca bu seçim hiç de şaşırtan gelmiyor.
Ahmet Mekin, gerçek ismiyle Ahmet Kurteli, 6 Ağustos 1932’de İstanbul’da dünyaya geldi.
Sinemaya adım atmadan evvel tiyatro sahnelerinde pişti. Oyunculuğa duyduğu derin sevgi ve yeteneği onu kısa müddette dikkat çeken bir isim haline getirdi.
1957 yılında Mahşere Kadar sinemasıyla sinemaya giriş yaptı ve ondan sonra adeta Yeşilçam’ın vazgeçilmez yüzü oldu. Oyunculuk mesleği boyunca yaklaşık 200 sinemada rol alan Mekin, bilhassa karakter oyunculuğundaki ustalığıyla sinema tarihine ismini altın harflerle yazdırdı.
Sert bakışlarının arkasında harikulade bir yumuşaklık taşıyan o yüz, Aşktan da Üstün (1961), Gurbet Kuşları (1964), Bir Türk’e Gönül Verdim (1969), Düğün (1973), Seni Kalbime Gömdüm (1982) üzere sinemalarda izleyicinin gönlünde taht kurdu.
Ama elbette ki en çok hatırlanan rolü Selvi Boylum Al Yazmalım sinemasındaki Cemşit karakteri oldu. O sakinliğiyle, sabrıyla, sevgisiyle gönülleri fethetti.
Birçok seyirci için sinemanın asıl kahramanı İlyas değil, Cemşit’ti. Hatta yıllar sonra Türkan Şoray bile bu bahiste net konuştu: “Ben de Cemşit’i seçerdim. Gerçek hayatta da aşkımdan ölsem, emek verene giderdim.”
Hürriyet’ten Behlül Aydın’a verdiği bir röportajında sinemaya başlama kıssasını şöyle anlatmıştı:
“Sinemaya severek başlamadım. Yani isteyerek değil. O devir Bakırköy’deyiz, gençlik var, fizik güzel… Kenan Pars’ın dükkânında oturuyorum bir gün. Kenan daima ‘Sinemaya gir’ diyordu, ben de ‘Yok abi, istemem’ diyordum. Zira biz Türk sinemalarıyla alay eden bir çevreydik. Sinema bize hafif geliyordu. Arkadaşlar dalga geçer diye korkuyordum. Sonra bir gün Kenan’a mektup geldi. ‘O çocuk çok güzel, oyuncu yapalım. 500 lira da avans gönderiyorum, ikna et’ diyordu. O sırada aile de iflas etmişti. Oturup düşündüm. ‘Bir kez oynar, parayı alır bırakırım’ dedim. İzmir’e gittik, Mahşere Kadar sinemasında oynadım. Birinci sahnede o denli bir oynadım ki üretimci geldi, ‘Aferin evlat!’ dedi. Yeteneğim varmış. Sinema bitmeden ikinci teklif geldi. Derken fiyatım 500 liradan 1000’e, 2500’e, 5000’e çıktı. Ayhan Işık 5 bin alıyordu, ben de onun yanına çıktım.”
Ancak her muvaffakiyet kıssası üzere bu seyahat da düz bir çizgide ilerlemedi. Mekin, “Sinemaya küstüğünüz oldu mu?” sorusuna şu yanıtı vermişti:
“Birkaç sefer bıraktım. Kemal Film’le bozuştuk, ayrılmak istedim fakat sözleşme vardı. 3 yıl tek bir sinema çekmedim, yalnızca paramı aldım. Osman Seden beni piyasadan silmek istedi. Beni evvel yükseltip sonra indirdiler. 12 sinema yapmam gerekirken 2 sinemada oynadım. Döndüğümde fiyatım düşmüştü lakin tekrar de devam ettim. Onlar da battı.”
Peki 200’e yakın sinema, sayısız dizi ve tiyatro oyunu ortasında onun için en büyük dönüm noktası neydi? Bu soruya ise hiç düşünmeden şu karşılığı veriyor:
“Tabii ki Selvi Boylum Al Yazmalım. Büyük bir umutla yapılmadı, yalnızca bir sinema daha çekiyoruz diyorduk. Lakin hâlâ seviliyorsam bu sinema sayesindedir. Hepimizi o sinema unutulmaz yaptı.”
Filmin çekimleri sırasında direktör Atıf Yılmaz ile yaşadığı bir uyuşmazlığı da unutamamış:
“Atıf’la çekiştim. ‘Bu sahneyi bu türlü oynayacağım’ dedim. O da ‘Hayır’ dedi. Türkan’la Kadir’in aşkı üzere bir şey istiyorlardı benden lakin ‘Cemşit bu türlü bir adam değil’ dedim. Eşini, çocuklarını kaybetmiş, sessiz biri. O sahnede dediğimi yaptım. Atıf bana küstü. Sonra İstanbul’a döndük, montaj bitti, Atıf geldi, sarıldı bana.”
Sadece sinemada değil, tiyatroda da isminden kelam ettiren Ahmet Mekin, 1969 yılında Güngör Dilmen’in yazdığı İttihat ve Terakki oyununda sahne aldı.
Ardından 1972’de Dostlar Tiyatrosu’nda sahnelenen Abdülcanbaz oyununda, çizgi roman dünyasının unutulmaz karakterlerinden birine hayat verdi. 1980’lerden itibaren televizyon dizilerine de yöneldi.
Geçmiş Vakit Elbiseleri, Bir Yürek Satıldı, Bir Adam Yaratmak, Bugünün Saraylısı, Tatar Ramazan üzere üretimlerde geniş kitlelerle buluştu.
Ve elbette bu muvaffakiyetler mükafatsız kalmadı.
1992’de 4. Ankara Memleketler arası Sinema Festivali’nde “Yaşam Uzunluğu Muvaffakiyet Ödülü”, 39. Altın Portakal Sinema Festivali’nde “Yıldırım Önal Anı Ödülü”, 15. Sadri Alışık Ödülleri’nde “Sinema Onur Ödülü” ve 32. Milletlerarası İstanbul Sinema Festivali’nde “Sinema Onur Ödülü”ne layık görüldü.
Ayrıca Görünmeyen sinemasındaki performansıyla “En Güzel Erkek Oyuncu” mükafatını de kazandı.
Ama tüm bu muvaffakiyetlerin gerisinde bir de büyük bir aşk kıssası vardı.
1957 yılında Kumral Şükran Sabuncu ile evlenen Mekin, tam 63 yıl boyunca birebir yastığa baş koydu. Eşi 2020 yılında hayatını kaybedince Ahmet Mekin adeta yıkıldı.
Onun akabinde yaptığı açıklamalar ise yürek burktu. “Kendimi hâlâ toparlayamadım” diyerek hislerini lisana getiren usta oyuncu, “Hayat ve herkes manasını yitirdi. Nefes almak bile zulüm oldu” dedi.
“Biz eşimle bir bütündük. O gitti ve ben dağıldım” kelamlarıyla yaşadığı acıyı tanım etti. “
Tek dileğim ondan evvel ölmekti lakin o da olmadı” diye ekledi. Her gün eşinin mezarını ziyaret eden Mekin, sabahları ona “günaydın”, akşamları ise “iyi geceler” demeyi ihmal etmiyor.
Mezarlık meskeninin yanında. Camdan bakınca eşini görebiliyor.
“Ona hâlâ hayatı anlatıyorum” diyor. Ve erkeklerin ağlamayacağı klişesini de şöyle yerle bir ediyor: “Kimse erkekler ağlamaz demesin, ben ağlıyorum.”“Evlenmeyi hiç düşündünüz mü?” sorusuna ise tek cümleyle nokta koyuyor: “Ben onu sonsuz bir aşkla severken nasıl bu türlü bir ihanette bulunabilirim?”
Peki artık ne yapıyor? Şimdilerde gözlerden uzak, Balıkesir’in Erdek ilçesinde sade bir hayat sürüyor.
Toplumun kendisini Selvi Boylum Al Yazmalım sinemasındaki karakter üzere hatırlamasını istiyor. Kendi ömrünün da Cemşit’e benzediğini söyleyen Mekin, ‘Herkese yardım etmeye çalışıyorum, egom yok ve yapanlara da kızıyorum’ diyor.
