Ebeveynlerin evcil hayvanlara karşı birinci yansıları genelde olumsuz olur. ‘O gelirse ben giderim!’ üzere argümanlı cümleler sıkça duyulur. Lakin işler bir mühlet sonra hiç beklenmedik formda değişir. Evcil hayvanlar, meskenin göz bebeği ve baş tacı haline gelir. Hatta ebeveynler, bir bakmışsınız onların hizmetine koşar olmuş!
1. “Kesinlikle istemediğini söylüyordu!”
2. “Bakarız lakin kumuna, yemeğine, suyuna sen bakacaksın!” 😹
3. “İlk vakitlerde yanında dolaşmasına mutlaka müsaade vermiyordu artık bir arada bile uyuyorlar!” 😻
4. “Köpekler kokuyor bir de onun kokusuyla uğraşamam!”
5. Fotoğrafın tatlılığına kalbimizi bıraktık 😻
6. Kedilerin, meskenin en “istemeyen” bireylere duydukları zaaf 😻
7. “Güya o hiç ilgilenmeyecekti!” 😹
8. Valla o kadar hoş uyuyor ki benim bile uykum geldi! 😹
9. “Büyük köpek cinslerini hiç sevmiyordu!” Bize hiç o denli gelmedi lakin olsun 😻
10. “Bu meskene MUTLAKA hayvan girmeyecek!” 😹
