Evde bir evcil hayvan fikri ortaya atıldığında, en büyük direniş ekseriyetle ebeveynlerden gelir. ‘Asla meskene hayvan giremez!’, ‘O gelirse ben giderim!’ üzere kesin ve net tabirlerle başlayan bu kıssalar, çok geçmeden değişik bir tarafa evrilir. Evvel istemeyip sonra kedisine ‘prensim’ diyen, köpeğine özel yemekler yapan yahut kanepede ‘O rahat etsin, ben sandalyeye geçerim’ noktasına gelen ebeveynleri hepimiz tanıyoruz! İşte meskenin yeni işvereni karşısında pes eden ve istekli kölesi olan ebeveynlerin kaçınılmaz dönüşümleri 😹👇🏻
Kaynak 1, Kaynak 2
1. Daima kedi köpek paylaşacak halimiz yok ya!
2. “Elimi bile sürmem” dedikten sonra yatakta birlikte uyunduysa bu iş tamamdır!
3. Klasik kelamımızı söyleyelim o vakit: Büyücü şad, büyülenen memnun! 😍
4. Meskenin favori insanı belirli olmuş bile 😹
5. “İstemediği o köpek…”
6. “Kedileri hiç sevmiyordu” Bayağı öyleymiş ya! 😹
7. Kalbimiz eridi bu kareye 😻
8. Patilerine masaj yaptığına eminim ancak kanıtlayamam.
9. Şunun rahatlığına bakın 😹
10. “Kesinlikle koltuğa çıkmayacak!” Yanlışsız evet lakin kucağa çıkmayacak dememiş ki?
