Kilo Döngüsünün Ötesinde: Her Pazartesi Başlayıp Sonra Bıraktığımız Mücadelenin Anatomisi
Güzel arkadaşım, yıllardır tıpkı şeyi yapıyorsun: Diyetler, spor salonları, ter döküyorsun. Tartıya çıkıyorsun, keyifli oluyorsun, sonra o meşhur “yo-yo” oyuna giriyor! Yağlar geri dönüyor, moral bozuluyor, özgüven yara alıyor. Lakin sorunu nerede biliyor musun? İradesizlikte değil. O denli inandırıldın zira iradeyle çözülemeyeceğini bilim çoktan kanıtladı. (Merak edenler Açlığın Psikopatolojisi deneyini okuyabilirler. Hafiflemenin Kutsal Kitabında da yazdım)
Belki farkında değilsin fakat bu döngü bir ömür biçimi haline gelmiş olabilir.
Yani sen bunun farkında olmadan, bunu ‘normal’ zannediyor olabilirsin.
Unutma ki kilo yalnızca bir sayı değil; yaşanmışlıkların, bastırılmış hislerin, çözülmeyi bekleyen yüklerin göstergesidir. O sayılar, yalnızca yağ değil, hayatın içinde biriktirdiğin o tüm ‘söyleyemediklerin’dir.
Bedenin çok zeki, hoş arkadaşım. Kalori kısıtlayınca çabucak “Kıtlık var!” diye alarm veriyor, metabolizmanı yavaşlatıyor, enerjini değerli kullanıyor. Sonra diyeti bırakınca, “Aman ne hoş yemek var, çabucak depolayalım!” diyor, kilo geri geliyor. Hatta ayarı kaçırıyor ve verilen kilo ziyadesiyle dönüyor.
Hormonlar da gayreti. Ghrelin hormonu açlığı, leptin ise tokluğu denetim eder. Muhtemelen biliyorsun bunu! Ancak sen kısıtlayınca, ghrelin bağırıyor “Yiyin!” diye, leptin ise sus pus oluyor. Ortalık karışıyor, açlık hissi artıyor, tatmin olmuyorsun. İradesiz değilsin, yalnızca vücudun biyokimyasal savaşı veriyor. Haydi kortizolü de ekleyelim. Gerilim hormonu! O devreye girince aslında bir hayatta kalma savaşı veriliyor!
Bu iş doğal zira vücut kendini koruyor. Daima diyet yapmak, duvara kafanı çarpmak üzeredir. Duvara daha süratli vurmak, bu sefer daha fazla vurmak, bu sefer daha istikrarlı vurmak tahlil olmuyor işte! Asıl yapılması gereken, o duvarın neden orada olduğunu anlamak. Anlamazsan kaldıramazsın o duvarı oradan!
Ve işin püf noktası şu ki; içinde bulunduğumuz vakit dilimi, 21 Eylül’e kadar olan süreç, tam da bu eski döngüleri kapatmak, yeni bir sayfa açmak için harikulade bir güç ile dolu. Artık o çemberi kırma vakti geldi.
O yüzden “Yine pazartesi başlarım” deme, bu hafta, bu ay, bu devir içinde kendini dinle, vücudunla barış. Zira vücudun savaş alanın değil; hayatının mabedi.
Ve yedeği şimdi üretilmedi!…
X
Web
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar büsbütün muharrirlerinin özgün fikirleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio
