Siz de kedilere “pisi pisi” deyince bir anda kulaklarını dikip size hakikat bakmalarına şaşırıyor musunuz? Güya kapalı bir kedi çağırma kodunu çözmüşsünüz üzere hissettiriyor değil mi? Yani sonuçta ne diyorsak diyelim, bu tıslama üzere ses onları bir halde cezbediyor. Konutun bir ucundan koşup gelenler mi dersiniz, gözleriyle “ne var ya?” diyenler mi… Ancak işin aslına bakarsak bu minik ses, onların dünyasında bizim kestirim ettiğimizden çok daha fazla mana taşıyor!
Kaynak 1, Kaynak 2
Kedilerin duyma yetisi, hayvanlar aleminin en gelişmişlerinden biridir.
İnsanların işitebildiği ses aralığı yaklaşık 9.3 oktav iken, kediler bu mevzuda çıtayı 10.5 oktava kadar çıkarıyor. Üstelik bu yalnızca genişlik değil, hassasiyet manasında da bir fark yaratıyor. Kediler, yüksek frekanslı sesleri çok daha net algılayabiliyor; hatta 64.000 Hz’e kadar çıkan tiz sesleri duyabiliyorlar ki bu, insanların algılayabileceği sonun üç katı.
Dr. Mikel Delgado ve Ingrid Johnson üzere uzmanlara nazaran bu hassasiyetin temel nedeni, avcılık içgüdüsü. Kediler, tabiatta yapraklar ortasında kıpırdayan bir farenin çıkardığı en küçük sesi bile kaçırmadan yakalayabilmek için evrimsel olarak bu yeteneği geliştirmişler. Üstelik kulaklarının dış kısmını bağımsız halde hareket ettirebilmeleri sayesinde, sesin istikametini anında tespit edebiliyorlar.
Peki “pisi pisi” sesi onlar için ne söz ediyor?
İşte burada bahis, avcılık refleksine bağlanıyor. Pisi pisi sesi, tabiatta kedilerin dikkatini çeken kimi seslerle benzerlik taşıyor. Örneğin kuru yapraklar ortasında dolaşan küçük bir hayvanın çıkardığı hışırtı, cırcır böceklerinin tiz ötüşü yahut kemirgenlerin minik hareketleri…
Hepsi de kediler için potansiyel bir av manasına geliyor. Bu yüzden beşerler tarafından çıkarılan bu yüksek frekanslı ve kesikli ses, kedinin beyninde ‘Dikkat, hareket var!’ alarmını çalıyor. Aslında kediniz size gerçek geldiğinde, sizi özlediği için değil; ‘Oradaki şey sanki bir av olabilir mi?’ diye merak ettiği için harekete geçiyor olabilir.
Bazı kediler bu sesi duyduğunda çabucak kulaklarını diker ve dikkat kesilirken, kimileri büsbütün kayıtsız kalabilir.
Özellikle yaşlı kediler, yaşla birlikte işitme yetilerini kaybedebildikleri için bu çeşit seslere daha az reaksiyon verebilir. Ingrid Johnson, yaşlandıkça duymayan kedilerin daha az gerilimli, hatta daha gözü pek hale geldiğini belirtiyor zira artık onları rahatsız eden yüksek sesleri duymuyorlar. Öte yandan seslere çok hassas kedilerde ise yüksek, beklenmedik ya da agresif tonda çıkan sesler gerilim ve kaygıya neden olabilir.
