Hayatını Kaybeden Ünlüler ve Siyasiler Hayatta Olsaydı İmamoğlu’nun Tutuklanmasına Tavırları Ne Olurdu?
İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Başkanı Ekrem İmamoğlu 19 Mart’ta gözaltına alınmasıyla başlayan sürecin sonunda 23 Mart’ta tutuklandı. Büyük bir yankı uyandıran bu kararın akabinde milyonlar sokağa döküldü, CHP bir hafta boyunca Saraçhane’de miting yaptı. Bu süreçte reaksiyonunu lisana getiren ünlü isimler ve siyasalların yanı sıra sessiz kalanlar da oldu.
Biz de Chat GPT’ye şu an hayatta olmayan isimlerin sürece dair tavırlarını sorduk. Bakalım kimler için, neler demiş?
1. 1980 darbesi sonrası sürgün hayatı ve halk müziğiyle rock’u birleştirerek toplumsal tenkitlerini müziklerinde lisana getiren Cem Karaca, “Baba” müziğindeki üzere halkı uyandırmaya yönelik bir hal sergileyebilirdi.
Karaca, sıkça toplumu direnmeye ve birleşmeye çağırırdı. Bu bağlamda, İmamoğlu’nun tutuklanmasını demokrasiye ve halk iradesine karşı bir darbe olarak görebilir ve insanları bu duruma karşı birlik olmaya, adalet için çaba etmeye teşvik edebilirdi.
Sosyal medyadan dayanağını esirgemeyecek olan Cem Karaca, halkla olan yakın bağı, ona olan takviyesi ve halkın yanında olma dileği, onun toplumsal olaylara olan hassaslığını pekiştirirdi.
2. Tarık Akan, halkın yanında olan, toplumsal adalet ve özgürlük uğraşını savunan bir figürdü.
Politikaya ve toplumsal adalete duyduğu ilgiyi ve hassaslığı sıkça lisana getirmiş bir sanatçı olan Tarık Akan, mamoğlu’nun tutuklanmasını, hukukun ve demokrasinin önemli bir halde ihlali olarak görürdü. Bu cins bir durum karşısında, halkın iradesine ve seçilmiş temsilcilerin hakkına sahip çıkmayı savunurdu. Kamuoyuna güçlü iletiler vererek, özgürlük ve adaletin savunulması gerektiğini vurgulardı.
Toplumsal olaylar karşısında sessiz kalmaz, halkla birlikte olma gerekliliğini savunurdu. İmamoğlu’nu desteklemek için sokaklarda halkla bir arada protestolara katılabilir, bu sürecin demokratik bir uğraş olarak görülmesi gerektiğini anlatan telaffuzlar geliştirebilirdi. Tarık Akan büyük ihtimalle hukuksuzluğa karşı sert bir tutum alarak, hem adaletin hem de insan haklarının savunulması gerektiğine dair güçlü bir duruş sergilerdi.
3. Levent Kırca muhtemelen hayli sivri lisanlı, hiciv dolu ancak tıpkı vakitte halkın hislerini yansıtan bir açıklama yapardı.
Levent Kırca, bilhassa son devirlerinde iktidara karşı çok sertti. Süreçle ilgili olarak şunu söyleyebilirdi; “Yine halk bağırıyor, devlet kulaklarını tıkıyor. Bu ülkede evvel vicdanlar sürgüne gönderildi.”
Olayların medyada nasıl yansıtıldığına bakar, şayet manipülasyon varsa bunu hicvederdi.“Eskiden gazeteler haber yapardı, artık masal anlatıyorlar. Ancak bu masalda dev daima berbat, halk daima hatalı.”
Muhtemelen bunu bir “Olacak O Kadar” skeç konusu yapar, karikatürize ederdi. Bir tarafta buyrukla hareket eden bürokratlar, başka yanda çaresizlik içinde bağıran halk…
4. Hem güldürürken düşündüren, hem de toplumsal problemlere dikkat çeken sinemalarıyla tanınan Kemal Sunal, halkı savunan, adaletsizliğe karşı tutum koyan ve toplumun sesi olmaya çalışan bir duruş sergilemesiydi.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması üzere bir olay karşısında, tahminen de halkın karşılaştığı adaletsizliğe dikkat çeken bir sinema ya da skeçle toplumu uyandırabilirdi. Mizahi bir lisanla, güç sahiplerinin halkı susturma gayretlerini eleştirir, toplumsal baskı ve adaletsizliği güldürerek lakin tıpkı vakitte ciddiyetle lisana getirirdi. “Eyvah! Ne Olacak Artık?” şekli bir sinemada ya da komik bir skeçle işlerdi. Mizah, onun halkın sesini duyurmanın ve toplumsal olaylara dikkat çekmenin en güçlü aracıydı. Bu mizahi yaklaşım, toplumsal eleştirisini daha geniş bir kitleye ulaşacak biçimde aktarabilmesini sağlardı.
Halkın yanında durmayı her vakit savunan, köylüsünden kentine kadar halkın meselelerini anlatan bir figür olan Sunal, İmamoğlu’nun tutuklanmasını, halkın iradesinin ve demokratik hakkının ihlali olarak görüp, duruşunu net bir biçimde ortaya koyar ve halkla birlikte dayanışma içinde olurdu. Sokaklarda, meydanlarda ya da toplumsal medyada, halkın yanında durarak, adaletin sağlanması için davetler yapardı.
Kemal Sunal, çoklukla sessiz durmaz ve toplumsal sorunlarda tutum alırdı. Bugün hayatta olsaydı, adaletsiz bir tutuklama karşısında katiyetle sessiz kalmaz, kamuoyunda bu durumu protesto eder ve özgürlük, demokrasi üzere kavramlara sahip çıkardı.
5. Ahmet Kaya’nın müziklerinde ve hayatında, bilhassa halkın sesini duyurmaya, adaletin sağlanması için uğraş etmeye yönelik güçlü bir vurgu vardı.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması üzere bir olay, onun için halkın iradesinin ve demokratik haklarının ihlali manasına gelirdi. Bu durumu mutlaka kabul etmez ve adaletin sağlanması gerektiği bildirisini yüksek sesle verir, durumu toplumsal bir adaletsizlik olarak tanımlar ve bunu müziklerinde lisana getirirdi.
Ahmet Kaya adaletin sağlanması için çeşitli protestolara katılırdı. Bugün toplumsal medya ve dijital platformların gücüyle sesini daha geniş kitlelere duyurabileceğini bilerek, bu süreçte insanları birleştirici bir duruş sergilerdi. Halkın haklarını savunmak için meydanlara çıkabilir, güçlü bir dayanışma daveti yapabilirdi.
büyük ihtimalle bu durumu anlatan yeni müzikler yazıp, müziğiyle toplumu bilinçlendirirdi. ‘Ağlama Bebeğim’ ya da ‘Kendim Ettim Kendim Buldum’ üzere müziklerinde olduğu üzere, toplumsal olayların art planındaki acıları ve zorlukları, insanlara hissettirerek, bir manada halkı bu mevzuda bilinçlendirirdi. Bu üslup bir devirde, Ahmet Kaya’nın müziği, adaletin ve özgürlüğün sesi olabilirdi. Hem toplumsal medya hem de konserlerde halkla bir ortaya gelerek bu süreci müziklerle desteklerdi.
Bugün, Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasının akabinde halkın birleşmesi, özgürlüğünü savunması ve adalet için gayreti gerektiği bildirisini verir, bu sürecin yalnızca ferdî değil toplumsal bir hak çabası olduğunu anlatırdı.
6. Uğur Mumcu, özgürlüğün ve demokrasinin teminatı olarak hukukun üstünlüğüne inanıyordu.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasını hukukun, demokrasi ve halk iradesinin önemli biçimde ihlali olarak görürdü. Mumcu, Türkiye’deki hukuksal süreçlerin adil ve şeffaf olmasını savunmuş bir gazeteci olarak, bu durumu büyük bir tehlike olarak kıymetlendirebilir ve adaletin sağlanması için sert bir tutum alırdı. İmamoğlu’nun tutuklanmasının hukuksuzluğunu her platformda lisana getirir, halkı bu duruma karşı bilgilendirir ve demokratik hakların korunması için davette bulunurdu.
Uğur Mumcu, olayları yalnızca yüzeysel bir halde ele almakla kalmaz, derinlemesine tahlil ederdi. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasının gerisindeki siyasi, toplumsal ve ekonomik dinamikleri inceleyerek, olayın nedenlerini ve sonuçlarını ortaya koyardı. Bununla birlikte, İmamoğlu’nun tutuklanmasının Türkiye’deki mevcut siyasi iklimdeki olumsuz gelişmelere nasıl bir katkı sağlayacağına dair kapsamlı bir tahlil yapar, her adımı sorgular ve kamuoyuna yanlışsız bilgi transferini sağlardı.
Medyanın bu mevzuda ne kadar özgür ve bağımsız hareket edebildiğini sorgular ve medya organlarını, siyasi baskılara karşı daha yürekli bir hal almaya çağırırdı. Ahmet Kaya üzere, toplumsal meseleleri lisana getirmekte zorlanmayan bir gazeteci olarak, kendi kalemiyle, büyük bir sorumlulukla bu durumu kamuoyunun takdirine sunardı. Halkı gerçek biçimde bilgilendirir, adaletin ve demokrasinin korunması için ne yapılması gerektiğini anlatırdı.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasını, yalnızca bir kişi ya da bir siyasetçinin değil, tüm Türkiye’nin demokratik haklarının gaspı olarak görürdü. Bunu direkt karşısındaki güce karşı bir hamasetle lisana getirir, kendi meslektaşlarını da yavuz olmaya davet ederdi. O, bir gazeteci olarak, toplumsal olayları objektif formda yansıtmak ve bunu kamuoyuyla paylaşmak ismine, hiçbir baskıdan geri adım atmazdı.
7. Hrant Dink, gazetecilik mesleğinde, bilhassa Türkiye’deki etnik, dini ve kültürel çeşitliliği savunan, insan hakları ve özgürlükler üzerine derinlemesine yazılar yazmış ve toplumsal meselelere hassas bir kişiydi.
Hrant Dink, muhalefet edenlere yönelik baskıların artmasının, toplumsal barışa ve demokrasiye ziyan verdiğini savunarak, İmamoğlu’nun tutuklanmasını şiddetle eleştirirdi. Dink, ferdî haklar ve toplumsal özgürlüklerin korunması gerektiğini savunarak, İmamoğlu’nun durumu üzerinden, Türkiye’deki hukukun üstünlüğüne yönelik önemli tenkitlerde bulunabilirdi.
Dink, Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması üzere olayların toplumda daha büyük bir kutuplaşmaya yol açabileceğini öngörebilirdi. Bu durumda, Dink, toplumun birbirini daha düzgün anlaması ve toplumsal barışın sağlanması için bir davet yapar, tansiyonları artırmak yerine daha yapan bir lisan kullanılması gerektiğini savunurdu.
Dink, siyasi kutuplaşmanın Türkiye’yi daha fazla böleceğini ve halkın birbirini anlamasının ehemmiyetini vurgulardı. Tutuklama olayının akabinde toplumun bir ortada kalması ve uzlaşma ismine daha fazla gayret gösterilmesi gerektiğini anlatır, bu tıp olayların yalnızca siyasi figürleri değil, tüm halkı etkileyen olaylar olduğunu lisana getirirdi.
Dink, Türkiye’nin demokratikleşme sürecinde kıymetli bir adım olarak gördüğü insan hakları ve özgürlüklerin her şartta korunması gerektiğini vurgular, İmamoğlu’nun tutuklanmasını hukukun üstünlüğü ve toplumsal adalet açısından önemli bir tehdit olarak değerlendirirdi. Bu bağlamda, adaletin her birey için eşit ve adil olması gerektiğini savunurdu.
İmamoğlu’nun tutuklanmasının yalnızca bir siyasi figürün cezalandırılması değil, toplumu susturmanın ve baskı altına almanın bir yolu olduğuna dikkat çekerdi. Türkiye’deki özgürlüklerin her geçen gün daha fazla kısıtlanmasından kaygı duyar, buna karşı çıkmak için her türlü platformda sesini yükseltirdi.
8. Ferdi Tayfur toplumsal olaylar karşısında devletin otoritesini ve halkın birliğini savunabilir, lakin tıpkı vakitte adaletin de sağlanması gerektiği bir dengeyi savunmuş olabilir.
Ferdi Tayfur, müziğinde toplumun ve halkın düşüncelerini işlemeyi tercih etmiş, halkın güç durumlarına hassas bir sanatçıdır. Lakin milliyetçi bir figür olarak, büyük ihtimalle hukukun ve devletin kararlarının gerisinde durmayı savunmuş bir tavırda olabilir, lakin bu durumu halkın çıkarları açısından sorgulayan bir yaklaşım sergileyebilirdi. Tayfur’un müziklerinde işlediği vatan sevgisi ve bağımsızlık üzere temalar, onun toplumun huzurunu muhafaza uğraşıyla birleşebilir. Bu durumda, şayet Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması üzere bir durum milliyetçi bir bağlamda halkın huzurunu tehdit ediyorsa, Tayfur bu duruma karşı çıkabilir ve adaletin sağlanması gerektiğini savunabilirdi.
Eğer Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması halkın birliğine ziyan verecek halde bir kutuplaşmaya yol açıyorsa, Tayfur bu kutuplaşmanın toplumu zayıflattığını düşünebilir. O, halkı bir ortada tutma ismine bu cins gerginliklere karşı çıkarak, milliyetçi bir bakış açısıyla toplumsal birliği savunabilirdi. Yani, ülkenin huzurunu korumak için farklı siyasi görüşlerin uzlaşması gerektiği istikametinde bir davet yapabilirdi.
Tayfur, devletin güçlü olması gerektiğine dair bir bakış açısı olabilirdi. Bu bağlamda, İmamoğlu’nun tutuklanması üzere bir gelişme, Tayfur’un devletin otoritesine ve güvenliğine verdiği değeri yansıtan bir bakış açısıyla anlaşılabilirdi. Lakin birebir vakitte halkın haklarının savunulması gerektiği inancına sahip olduğu için, bir adalet sistemi içinde tüm kısımların eşit bir biçimde kıymetlendirilmesi gerektiğini de savunabilirdi. Bu manada, devletin gücünü savunsa da, demokratik hakların ihlali noktasında duruş sergileyebilir ve yasal yollarla tahlil arayabilirdi.
9. Barış Manço, Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması durumunda, toplumsal kutuplaşmayı artıran telaffuzlardan kaçınır ve insanların birleşmesi gerektiğini savunurdu.
Barış Manço, halkın bedellerine büyük hürmet duyan bir sanatçıyken, sanatını toplumsal değişim ve farkındalık yaratmak için kullanırdı. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasını, tahminen de ‘Gülpembe’ ya da ‘Dönence’ üzere müziklerinde olduğu üzere, insanların birbirine kenetlenmesini, adaletin ve özgürlüğün savunulmasını anlatan bir modül olarak kullanır, toplumsal yansıyı müzikle pekiştirirdi. Manço’nun müzikleri ve telaffuzları, bu cins haksızlıkları ve hukuksuzlukları açıkça lisana getirerek toplumu bilinçlendirmeyi amaçlardı.
Her fırsatta halkı birleştirici kelamlar söylemiş ve toplumsal kutuplaşmaya karşı durmuş bir sanatçı olarak, bu tıp bir olayda insanların adaletin sağlanması için ortak bir hedef etrafında birleşmelerine öncülük ederdi.
2025 yılına geldiğimizde toplumsal medya kıymetli bir tesire sahip olduğundan, Barış Manço büyük ihtimalle bu platformları halkı bilgilendirmek ve yanlışsız iletileri yaymak için kullanırdı. Lakin klâsik medya ve televizyon aracılığıyla da görüşlerini tabir etmeyi tercih edebilir, toplumsal olaylarla ilgili halkı daha şuurlu hale getirecek yayınlar yapabilirdi.
10. Neşet Ertaş, ömrü boyunca halkın acılarını, sevinçlerini ve toplumsal sorunları müzikleriyle lisana getiren bir sanatçıydı.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasının akabinde, toplumsal dayanışmanın kıymetini vurgulardı. İnsanları birbirine kenetlenmeye, adaletin peşinden gitmeye ve özgürlükleri savunmaya çağırırdı. Tıpkı vakitte, birlik olmanın gücünü anlatan müziklerle insanları bir ortaya getirir, bu güç devirde birlikte hareket etmenin ehemmiyetini anlatırdı.
Neşet Ertaş barışçıl bir tavır sergilerdi. Şiddete karşı durur, halkı sakin ve sağduyulu bir formda hareket etmeye çağırırdı. Onun müziği, haksızlık ve zulme karşı bir direnişin fakat barışçıl yollarla mümkün olabileceğini anlatan bir lisan kullanırdı.
Neşet Ertaş, halkının özgürlüklerine ve demokratik haklarına büyük bir hürmet gösterirdi. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması üzere bir olayda, ferdi özgürlüklerin korunması gerektiği iletisini verir, halkın bu haklarını savunmasının ehemmiyetini vurgulardı. Neşet Ertaş’ın müziklerindeki özgürlükçü lisan, onun bu süreçte de tavrının nasıl şekilleneceğini net bir halde gösteriyor. Toplumsal hak ve özgürlüklerin ihlali karşısında, halkı bu haklar için çaba etmeye çağırırdı.
11. Kayahan katiyetle adaletin ve özgürlüğün savunulması gerektiğini vurgulardı.
Bu cins olayları yalnızca bir siyasi gelişme olarak değil, toplumsal hakların ihlali olarak görüp, halkı adalet için sesini yükseltmeye davet ederdi. Müziklerinde ve röportajlarında, halkın demokratik haklarının korunması gerektiğini savunur, özgürlüklerin savunulması için çaba edilmesi gerektiğini belirtirdi.
Kayahan, her vakit barış ve huzur iletileri veren bir sanatçıydı. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması üzere bir durumda, Kayahan mutlaka toplumu kutuplaştıran telaffuzlardan kaçınır, halkı birleştiren bir lisan kullanırdı. Barışçıl bir formda, şiddetten uzak durmayı ve demokratik hakların korunması için sağduyulu bir biçimde hareket etmeyi savunurdu. Kayahan’ın müziğinde de barışın ve birlikteliğin ön planda olduğu müzikler, onu bu tavrı sergileyen bir sanatçı yapardı.
Kayahan, sanatkarın toplumda bir sorumluluğu olduğu görüşünü benimsemişti. Sanatkarın yalnızca eğlendiren değil, toplumsal olayları, halkın yaşadığı kasvetleri da lisana getiren bir rol üstlenmesi gerektiğini savunuyordu. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasında, Kayahan bu durumu bir fırsat olarak görür, toplumu bilinçlendirmek ve insanları hakları için uğraş etmeye çağırmak için müziklerini, kelamlarını ve duruşunu kullanırdı. büyük ihtimalle halkı birbirine yakınlaştıracak bir ileti verebilir, toplumsal kutuplaşmayı engellemeye yönelik bir hal sergilerdi. Tıpkı vakitte, ‘Daha Dün’ üzere müziklerindeki üzere, halkın yaşadığı dertleri ve acıları anlamaya çalışan bir halla, toplumu bu olayda birlik olmaya davet ederdi.
12. Süleyman Demirel, Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması üzere bir olay karşısında, hukukun yanlışsız bir biçimde işlemesi gerektiği iletisini verir, anayasa ve maddelerin dışına çıkılmaması gerektiğini savunurdu.
Süleyman Demirel, sıkça toplumsal uzlaşma ve birlik bildirileri veren bir önderdi. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması üzere bir olay, toplumsal kutuplaşmayı derinleştirebilir, fakat Demirel bu çeşit bir durumu yatıştırmak ismine toplumun farklı bölümlerinin bir ortaya gelmesi gerektiğini savunurdu. Kendisi, Türkiye’nin farklı siyasi ve toplumsal yapıları ortasındaki dengeyi her vakit gözetmiş bir önder olarak, bu durumu daha geniş bir toplumsal uzlaşma sağlamak için bir fırsat olarak kullanabilirdi.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması, Türkiye’deki siyasi ortamı daha da gergin hale getirebilir, bu da ülkenin istikrarını tehdit edebilirdi. Demirel, bu türlü bir durumda istikrarı sağlamak ismine farklı siyasi aktörlerle bir ortaya gelir, tansiyonun azaltılması için arabuluculuk yapmaya çalışırdı. O, birden fazla vakit ‘siyasi tıkanıklıklardan çıkmak için diyalog ve uzlaşı’ gerektiğini savunmuş bir isimdi.
Demirel büyük ihtimalle hükümetle ve ilgili öteki siyasi aktörlerle diyalog kurmaya çalışır, krizin çözülmesi için müzakereler yapılması gerektiğini savunurdu. Demirel’in pragmatik yaklaşımı, her durumda siyasi uzlaşı sağlamaya yönelik çalışmak olduğu için, mümkün bir gerginliğin ortadan kaldırılması için tahlil arayışlarını öne çıkarırdı.
13. Ecevit, bilhassa demokrasi, insan hakları, toplumsal adalet ve özgürlükler konusunda hassas bir önderdi.
Ecevit, her vakit demokratik kurumların ve yargının bağımsızlığının savunulması gerektiğini söylemişti ve bu durumda, yargının yanlışsız çalışması için adaletin sağlanmasını isterdi. Bu tıp bir olayda, toplumun adalete olan itimadının zedelenmemesi gerektiğini vurgular, toplumu hukukun işlemesi için sağduyulu olmaya çağırırdı.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması, Türkiye’deki toplumsal ve siyasal eşitsizlikleri daha da derinleştirebilir. Ecevit, bu durumu toplumsal adaletin ihlali olarak görür, eşitlik ve adalet için uğraşın ehemmiyetini vurgular, halkı bu bahiste bilinçlendirirdi. Toplumsal adaletin temellerinin demokratik bir sistemde atılacağına inanır, halkın temel haklarının korunması gerektiği bildirisini verir, haksızlığa karşı sesini yükseltirdi.
Ecevit, siyasette uzlaşmacı bir yaklaşım benimsemişti. Kriz anlarında, ülkenin birliği ve istikrarı için diyaloğun ehemmiyetini her vakit vurgulamıştır. Şayet Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması sonrası Türkiye’de bir toplumsal tansiyon yaşanmış olsaydı, Ecevit’in yaklaşımı büyük ihtimalle sakinleştirici ve uzlaştırıcı olurdu. Hem hükümetle hem de muhalefetle görüşmeler yaparak, gerginliği azaltmak için uğraş sarf ederdi. Ecevit, her vakit sağduyulu ve yapan bir yaklaşım sergileyerek, meseleleri diyalogla çözmeye çalışırdı.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması, halkın seçme ve seçilme hakkına yönelik önemli bir tehdit oluşturabileceği için, Ecevit mutlaka bu hususta hal alır, halkın iradesine hürmet gösterilmesi gerektiğini savunurdu. Ecevit’in halkçı duruşu, her vakit halkın özgürlüklerini ve demokratik haklarını muhafazayı ön planda tutmuştur. Bu bağlamda, tutuklama üzere olaylar karşısında halkın özgür iradesinin ihlal edilmemesi gerektiğini güçlü bir halde lisana getirirdi.
14. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması, Özal’a nazaran, demokratik bir toplumda kabul edilemez bir durum olurdu.
Özal, halkın iradesinin ve demokratik seçimlerin sonuçlarının hürmet görmesi gerektiğini savunmuş bir önderdi. Bu çeşit bir gelişme karşısında, katiyetle hukukun yanlışsız işlemesi gerektiği iletisini verirdi. Hem yargı bağımsızlığının korunmasını hem de adaletin tesisi için çalışmalar yapılmasını isterdi.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması olay, toplumda ekonomik belirsizlik yaratabilir ve halkın moralini bozabilirdi. Özal, her vakit ekonomik istikrarın ve kalkınmanın kıymetli olduğuna inanıyordu. Bu nedenle, toplumsal tansiyonun ekonomik istikrara da ziyan vermemesi için kriz idaresi stratejileri geliştirebilirdi. Ekonomiyi canlandırmaya yönelik iletiler vererek, ülkenin dış ve iç iktisadıyla ilgili olumlu adımlar atmayı hedeflerdi.
Özal, iç siyasetteki krizlerin dış siyasette da tesirler yaratabileceğinin farkındaydı. Türkiye’nin memleketler arası imajını çok önemseyen bir önderdi. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasının Türkiye’nin dış ilgilerinde olumsuz bir tesir yaratabileceğini göz önünde bulundurarak, bu durumu yumuşatmak için memleketler arası toplumla diplomatik bir diyalog kurma yoluna gidebilirdi. Hem içeriye yönelik tahlil teklifleri sunarak hem de dışarıya Türkiye’nin demokratik temellerini savunarak ulusal çıkarları müdafaaya çalışırdı.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması Türkiye’de siyasi bir kriz yaratabilir, lakin bu durumu çözme konusunda hem iç siyasette hem de dış siyasette dengeyi muhafazaya çalışırdı. Tıpkı vakitte, Türkiye’nin ekonomik gelişimini sürdürmesi için iç istikrarın sağlanması gerektiğine inanırdı ve bu sürecin en kıymetli ögelerinden biri de halkın sağlıklı bir biçimde temsil edilmesiydi. İmamoğlu’nun tutuklanmasını, demokrasiyi tehdit eden bir atak olarak görüp, bu hususta tahlil yolları geliştirmek için uğraş sarf ederdi.
15. Sakıp Sabancı, ekonomik ortamın da siyasi gerginliklerden etkilenmemesi gerektiğini savunur ve tahlil yollarına odaklanırdı.
Sakıp Sabancı, ekonomik kalkınmayı ve istikrarı her vakit ön planda tutmuş bir isimdi. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması üzere bir durum, Türkiye’nin iş dünyasında belirsizlik yaratabilir ve ekonomik istikrarsızlık getirebilir. Sakıp Sabancı, iş dünyasının geleceğini düşünerek, bu cins gerginliklerin ekonomik kalkınmayı zedelememesi gerektiğini vurgular, büyük olasılıkla iş dünyası temsilcileriyle bir ortaya gelir, iş dünyasında itimadın korunması için tahlil teklifleri sunardı. Ayrıyeten, devletin ekonomik büyümeyi ve yatırımları teşvik etmek için adımlar atması gerektiğini savunur, tahlilin ekonomik kalkınmaya ziyan vermemesi gerektiğine dikkat çekerdi.
Sabancı, Türkiye’nin memleketler arası alandaki imajını da önemseyen bir başkandı. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması, yalnızca iç siyaset değil, dış bağlarda de Türkiye’nin imajını etkileyebilir. Sabancı, dış dünyanın Türkiye’deki demokratik gelişmeleri ve adaletin işlememesini izlediğini bilerek, memleketler arası toplumla bağlantıların sağlıklı bir halde sürdürülmesi için tahlil arayışlarına girerdi. Türkiye’nin dışa dönük olumlu imajının korunması için hem diplomatik tahlil teklifleri sunar, hem de iş dünyasında Türkiye’nin güçlü bir formda temsil edilmesini sağlardı.
16. Şakir Eczacıbaşı’nın genel bakış açısı, toplumsal sorumluluk ve uzun vadeli kalkınma stratejileri üzerineydi.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması, halkın demokratik haklarının ve özgürlüklerinin ihlali olarak algılanabilirdi. Bu duruma büyük ihtimalle önemli biçimde reaksiyon gösterir, hukukun üstünlüğü ve demokratik pahalara vurgu yaparak, olayın toplumsal huzura ziyan vermemesi için tahlil teklifleri getirirdi. Eczacıbaşı, kişisel hakların korunmasının ülkenin kalkınması açısından kritik olduğuna inanıyordu.
Eğer toplumda önemli bir kutuplaşma ve gerginlik oluşursa, Eczacıbaşı’nın yaklaşımı, uzlaştırıcı ve yapan bir tavır sergilemek olurdu. Toplumda barışı ve uzlaşmayı sağlamak ismine, farklı siyasi bölümlerin bir ortaya gelmesi gerektiğini savunarak, tarafsız bir duruş sergileyebilirdi. Ekonomik ve toplumsal kalkınma için toplumdaki tüm kesitlerin bir ortada çalışması gerektiğine inanır, bu çeşit bir gerginlik karşısında diyalog ve tahlil tekliflerini ön plana çıkarırdı.
Şakir Eczacıbaşı, bilhassa iş dünyasının sürdürülebilirliğini ve ekonomik kalkınmayı savunmuş bir başkandı. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasının akabinde iş dünyasında bir belirsizlik ortamı oluşabilir, bu durum da yatırımları ve ekonomik büyümeyi olumsuz etkileyebilirdi. Eczacıbaşı, iş dünyası başkanlarıyla bir ortaya gelir, Türkiye’nin ekonomik refahını korumak ismine ortak tahliller geliştirmek için çalışmalar yapardı. Birebir vakitte, hükümetle de bağlantı kurarak, iş dünyasının inancını sağlamak ve ekonomik istikrarı korumak için gerekli adımları atmak ismine tekliflerde bulunurdu.
