Görme Bozukluğu Yaşayan İnsanlar Gözlük İcat Edilmeden Önce Nasıl Görüyordu?
Hepimiz vakit zaman gözlüklerimizin hayatımızı nasıl kolaylaştırdığını düşünürüz. Fakat tarihin büyük bir kısmında beşerler bu lükse sahip değildi. Görme meseleleri olanlar için hayat çok daha zordu. Pekala, o devirde neler yapıyorlardı? Bu sorunun karşılığı, tarihin derinliklerinde kapalı.
Kaynak 1, Kaynak 2
Gözlükler icat edilmeden evvel beşerler, büyüteç gibisi kolay araçlarla görme meselelerini çözmeye çalışıyordu. Bu araçlar, küçük yazıları yahut objeleri büyütmek için kullanılıyordu.
Ancak bu usuller sırf yakını görememe sorunu için işe yarıyordu. Miyop olanlar, yani uzağı göremeyenler ise bu araçlardan faydalanamıyordu.
Çoğu insan bu durumu kabullenip, günlük hayatını bu biçimde sürdürüyordu.
Miyopluk genelde bir pürüz olarak görülse de Orta Çağ’da kimi mesleklerde avantajlıydı. Bilhassa el yazması metinleri kopyalayan yazıcılar ve süslemeler yapan sanatkarlar için miyopluk yararlıydı.
Çünkü kısa araları daha net görebiliyorlardı. Hatta bu işlerde çalışanlar, gözlük kullanmadan daha başarılı oluyordu.
Miyopluk, birtakım meslekler için aranan bir özellik haline gelmişti.
1286 yılında icat edilen gözlükler, başlangıçta büyük bir yenilik olarak karşılandı. Lakin gözlükler ağır ve kırılgandı, kullanımı ise hayli zordu.
Ayrıca gözlük takan beşerler, o periyotta toplum tarafından garip karşılanıyordu. Hatta kimileri büyüyle uğraşıyor olmakla suçlanıyordu.
Zamanla bu algı değişti ve gözlükler, 15. yüzyıldan itibaren yaygınlaşmaya başladı.
