“Ben Siyasetle İlgilenmiyorum” Diyenler İçin Acı Bir Gerçek: Aslında Her Şey Politik!

“Ben siyasetle ilgilenmiyorum.”“Taraf tutmuyorum.”“Ben apolitiğim.”
Bu cümleleri duymayanımız kaldı mı? Hatta tahminen de bir devir biz de kullandık. Neye, neden karışmadığımızı hakikaten biliyor muyuz nitekim? Son günlerde yaşanan gelişmeler – bilhassa Ekrem İmamoğlu’nun hukuksuz bir halde tutuklanması ve akabinde gelenler – hepimize çok şey anlatıyor. En çok da şu soruyu sorduruyor: Sessiz kalmak da bir seçimin sonucu değil mi?
“Ben Apolitiğim” Demek Neyi Reddetmek Manasına Geliyor?

‘Taraf tutmuyorum.’
‘Siyaset kirli, ben bulaşmam.”Ben karışmam, huzurumu bozamam.’
Bu cümleler sana da tanıdık mı geliyor? Lakin bir düşün: Karışmadığını sandığın her şey aslında seni karıştırıyor.
Öncelikle şunu netleştirelim: Apolitiklik, “siyasi görüş belirtmemek” ya da “hiçbir siyasi partiye yakın hissetmemek” değildir. Apolitiklik, toplumun adalet, eşitlik ve hak çabasına karşı kayıtsız kalmaktır. Bu kayıtsızlık, bilhassa baskı periyotlarında, adaletsizlik karşısında susmakla muadildir. Siyaset yalnızca sandıktan ibaret değildir. Siyaset, yaşadığımız her şeydir. Bu yüzden de bizler, zavallı bizler, her gün siyasetle iç içe yaşarız.
Bir psikolog ne yazmış biliyor musun? ‘Terapiye gidememek zira karşılayamamak da politiktir.’ İşte bu cümle, “apolitiklik” zannedilen şeyin ta kendisini özetliyor. Zira üzgünüm ki biz her şeyin politik olduğu bir ülkede yaşıyoruz.Kiralar uçmuş mu? Maaşın ay sonunu görmüyor mu? Devlet hastanesinden randevu bulamıyor musun? Eğitim sistemi seni çaresiz mi bırakıyor? Bayan olarak sokakta inançta hissediyor musun? O vakit yanlışsız yerdesin! Bunların hiçbiri ferdî sorun değildir, hepsi ancak hepsi politiktir. Ve tüm bunlar olurken, “Ben siyasete karışmam” demek, aslında bu olanlara “Evet” demektir.
Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasıyla birlikte toplumun iradesine açıkça saldırılıyor.

Ama kimileri hâlâ diyor ki: “Beni ilgilendirmez, olan oluyor, yapacak bir şey yok.” İşte tam da bu zihniyet yüzünden hiçbir şey değişmiyor!
Bazen bir şey söylememek, “Ben buradayım” dememek, zulme sessiz kalmaktır. Bu yüzden unutma: Zulme sessiz kalan, onun ortağı olur.
“Ben apolitiğim” demek, konforlu bir koltukta susmayı tercih etmektir. Meğer ki bugün, haksızlık karşısında sesini çıkaran herkes politiktir. Sessizlik de bir duruştur fakat ne yazık ki bu duruş çoklukla zalimin lehine işler. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması bir bireye karşı yapılan değil, toplumun iradesine yapılan bir akındır. Nihayetinde biz hâlâ susuyorsak, gelecekte çocuklarımıza anlatacak hiçbir vicdanımız kalmayacak.
Sözün özü şu: Siyasetle ilgilenmemek mümkündür tahminen fakat adaletle ilgilenmemek, insanlıktan feragat etmektir.
X
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar büsbütün müelliflerinin özgün fikirleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio