Korku sinemaları herkes tarafından sevilmese de meraklısı için vazgeçilmezler ortasında yer alır. Tansiyon hissinin verdiği his kimi sinemaseverler için vazgeçilmezler ortasında yer alır. Pekala lakin birbirinden fecî sahneler nasıl çekiliyor? Bir endişe sineması için kullanılan tekniklere gelin birlikte göz gezdirelim!
Her izleyiciye hitap etmese de sevenleri için endişe sinemalarının farklı bir yeri vardır.
Kimi hayatı boyunca hiçbir vakit dehşet sineması izleyemezken, bazıları ise çabucak her fırsatı dehşet sineması izleyerek kıymetlendirir.
En beğenilmeyen kaygı sinemaları bile kimi sahnelerde ziyadesiyle ürkütücü olabilir.
Özellikle ani gelişen sahnelerle verilen tansiyon o kadar fazladır ki kendinizi o duyguya hapsolmaktan alamazsınız.
Bazı dehşet sinemaları de baştan sonra ağır bir formda tansiyon sahnesi içerir. İzlerken dehşete kapıldığınız bu sahneler nabzınızın yükselmesine kâfi de artar bile!
Eğer bir an durup düşünebilirseniz o anlarda bu sinemaların nasıl çekildiğine yoğunlaşabilirsiniz.
Kimi vakit çocuk karakterlerin de yer aldığı bu sinemaları çekerken oyuncular hiç mi korkmuyor? Onlar korkmuyorsa biz nasıl bu kadar etkilenebiliyoruz?
Elbette tekniklerle! Bir kaygı sinemasını çekerken kullanılan teknikler, o sinemanın izleyici tarafından ziyadesiyle tansiyonlu algılanmasını sağlayabilir. Öyleyse gelin, bu tekniklere birlikte bakalım!
Dar Açılar (Close-up / Extreme Close-up)
Bu teknikte karakterin yüzüne odaklanarak his durumu izleyiciye aktarılır. Yüzdeki her ince ayrıntısı izleyiciye aktarılırken tansiyon yaratması sağlanır.
Arka plan hareketine odaklanmak
İzleyicide art planda hareket eden bir şeyin gösterilmesi, o sahnedeki tansiyonu artırır. İzleyici, karakterin sakin olduğu anda geride hareket eden bir şeyle karşılaştığında tansiyonu hisseder.
Geniş Açılar (Wide Shot)
Karakterin etrafıyla olan münasebetini gösteren bu teknikte yalnızlığına vurgu yapılır. Yani karakterin yardım alacağı kimsenin olmaması, karşılaştığı/karşılaşacağı tehlike durumunda ziyan göreceği izlenimini izleyiciye aktarır.
Karanlık/ışık kontrastı/bulanıklaştırma
Işığın ve gölgelerin güçlü kontrastlar oluşturduğu bu teknikte, makul alanlar aydınlatılırken öbür kısımlar karanlıkta bırakılır. Bilinmeyen bir tehlike ya da yaratığın kapalılığını arttırmak için bu teknikte izleyiciyi huzursuz olmuş hisseder.
Yavaş Çekim (Slow Motion)
Normalden daha yavaş gösterilen sahnede, şiddetli ya da dramatik anların vurgulanması hedeflenir. Bir yaratık ya da tehlike yaklaşırken yavaş çekim, bu tehlikenin izleyiciye yaklaşmasını daha korkutucu kılar.
Sürekli Takip (Tracking Shot / Follow Shot)
Kameranın karakteri ya da objeyi daima takip ettiği teknikte, karakterin yalnız olduğu yahut bir tehlikenin yaklaştığı hissi ortaya çıkar.
Jump Scare (Ani Kaygı Etkisi)
Beklenmedik bir formda ani bir korkutucu öge ya da sesin devreye girdiği bu teknik, izleyiciyi ansızın korkutmak için kullanılır.
Zihin Manipülasyonu (Subjective Camera)
Bu teknikte kamera, karakterin bakış açısını yansıtır. Karakterin kaygılarına ortak olan izleyici, o anı direkt deneyimleyebilir.
Ses Tasarımı ve Sessizlik
Tıpkı seslerde olduğu üzere, sessizlik de izleyiciyi korkutmak için kullanılır. Sessizliğin ortasında ortaya çıkan ani bir ses izleyicinin gerilmesini sağlar.
Montaj ve Süratli Geçişler (Quick Cuts)
Kamera, birkaç farklı açıdan süratle geçiş yapar. Süratle gelişen aksiyon sahnelerinde kullanılan bu teknik izleyicinin başını karıştırabilir ve bir şok anı yaratabilir.
Fisheye Lens
Görüntüyü çok geniş açılı gördüğümüz bu teknik çoklukla zihinsel bir bozukluk yahut endişe halinin dışavurumu olarak
Ters Açı (Dutch Angle / Canted Angle)
Kamera, yer çekiminden sapmış bir açıyla yerleştirilir ve dünya aykırı biçimde izleyiciye yansıtılır. Bu durum da tansiyon ve baş karışıklığı tesiri yaratır.
