Toplumda sıkça duyulan ‘Öğretmenlik en rahat meslek!’ söylemi, gerçeği yansıtmayan yüzeysel bir algıdır. Bu kolay algı, öğretmenlik mesleğinin gerisindeki fedakarlıkları ve toplumsal katkılarını gölgede bırakıyor. Pekala, öğretmenliğe giden yol ne kadar zahmetlidir?
Öğretmen olma süreci
1. Lisans eğitimi: Pedagojik bilgi, alan uzmanlığı ve uygulamalı eğitimi kapsayan; emek isteyen bir süreç.
2. KPSS ve alan imtihanları: Binlerce adayın yarıştığı gerilim dolu imtihan maratonu.
3. Mülakatlar: Çoğu vakit subjektif bulunan ve gerilim seviyesi yüksek bir etap.
4. Staj ve akademik gelişim: Pratik ve teoriyi birleştiren; lakin rehberlik açısından zayıf kalan bir devir.
5. Meslek hayatı: Düşük maaşlar, kalabalık sınıflar ve daima değişen belirsizliklerle dolu bir süreç.
Yeni öğretmenlik mesleği kanunu ve hazırlık eğitimi
Yeni düzenlemeler, öğretmen adaylarının Millî Eğitim Akademisi’nde 10-14 haftalık 4 periyotluk bir hazırlık eğitimine tabi tutulmasını öngörüyor. Bu eğitim, teorik ve uygulamalı derslerle mesleksel maharetlerin gelişimini amaçlıyor. KPSS (Kamu Personeli Seçme Sınavı) puan üstünlüğüne nazaran belirlenen adaylar, konum sayısını aşmayacak halde eğitime alınacak ve muvaffakiyetle tamamlayanlar atanacak. Lakin bu süreç, öğretmenlik yolunu daha da karmaşık ve kuvvetli hale getiriyor. KPSS üzere objektif bir kıymetlendirme sisteminin, mülakatların subjektif yapısıyla gölgelenme riski var. Ulusal Eğitim Akademisi’nde misyon alacak eğitmenler için; doktora derecesi, uzman/başöğretmen unvanı yahut belli bir MEB hizmet mühleti üzere kriterler aranıyor.
Bir de AGS var
Alan Grubu Sınavı (AGS), öğretmen adaylarının mesleki bilgilerini ölçmek emeliyle düzenleniyor. Lakin uzun süren akademik eğitimin akabinde bu türlü bir imtihanın gerekliliği, adayların yeterliliklerinin sadece yazılı bir imtihanla değerlendirilmesinin adil olup olmadığı konusunda tartışmalara yol açıyor. Girilecek öbür imtihan kaldı mı?
Zorluklar ve çözümler
Öğretmenlik, sırf bilgi aktarmak değil, toplumun geleceğini şekillendirme sorumluluğu taşıyor. Ancak ekonomik ve toplumsal haklar, mesleksel prestij ve çalışma şartları açısından hak ettiği kıymeti görmüyor. Aşağıdaki üç mevzunun acilen gündeme alınması gerekiyor.
1) Ekonomik ve toplumsal haklar: Öğretmenlerin gelir ve toplumsal haklarının uygunlaştırılması kaide.
2) Adil atama süreci: Objektif kriterlere dayalı, emniyetli bir atama sistemi oluşturulmalı.
3) Daima gelişim: Öğretmenlerin mesleksel gelişimleri desteklenmeli, eğitim fırsatları artırılmalı.
Öğretmenlik, yan gelip yatma yeri değildir.
Toplumun geleceğini şekillendiren öğretmenlik mesleği, rahat bir iş değil; büyük bir sorumluluktur. Bu süreçleri görmezden gelerek öğretmenlik mesleğini küçümseyen yaklaşımlar, yalnızca mesleğin prestijini değil, toplumsal gelişimi de zedeler. Öğretmenler hak ettikleri pahası gördüklerinde, toplum da yararlı çıkacaktır.
X
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar büsbütün müelliflerinin özgün niyetleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio
