İsmini Duyunca Beyin Farklı Tepkiler Veriyor: Jennifer Aniston Nöronunu Daha Önce Duymuş muydunuz?
Beynimizde birtakım nöronlar, muhakkak bir kişiyi yahut kavramı tanımak için özelleşmiş durumda. 2005 yılında yapılan bir araştırma, Jennifer Aniston’ın fotoğraflarına reaksiyon veren özel bir nöron keşfetti. Jennifer Aniston’ı hepimiz çok sevsek de bu araştırma hepimizi şaşırtan cinsten!
Gelin, ayrıntılara daima birlikte bakalım…
2005 yılında yapılan bir araştırmada bilim insanları, epilepsi hastalarının beynine yerleştirilen elektrotlar aracılığıyla nöron aktivitelerini inceledi.
Bu inceleme sırasında farklı bir bulgu ortaya çıktı. Beyinde kimi nöronlar sadece belli bir kişinin manzarasına reaksiyon veriyordu.
Özellikle, Jennifer Aniston’ın fotoğraflarına gösterilen reaksiyonlar dikkat çekti.
Araştırmada bu nöronlar, Aniston’ın farklı açılardan, farklı kıyafetlerde çekilmiş fotoğraflarına karşı bile faal hale gelirken, öbür ünlülerin görsellerinde sessiz kalıyordu.
Bu bulgu, “concept cell” ya da halk ortasında bilinen ismiyle “grandmother cell” teorisinin güçlü bir ispatı olarak görüldü.
Bu teori, beyinde belli bir kavramı ya da kişiyi temsil eden tekil nöronların bulunduğunu öne sürüyor. Jennifer Aniston nöronunun en dikkat alımlı özelliği, görselin ayrıntılarından bağımsız olarak Aniston kavramını tanıyabilmesidir. Yani, nöron için kıyafet, saç tarzı yahut art plan değerli değil; kavram sabit kaldığı sürece reaksiyon devam ediyor.
Bu nöronlar sırf muhakkak bir kişiyi değil, vakitle ilgili objeleri de kodlayabiliyor.
Örneğin, Jennifer Aniston’ın Eyfel Kulesi önünde çekilmiş bir fotoğrafı tekrar tekrar gösterildiğinde, nöron Eyfel Kulesi’ne de reaksiyon vermeye başlayabiliyor. Bu durum, kavramsal kodlamanın esnek olduğunu ve yeni anılarla genişleyebildiğini gösteriyor.
Hafızanın Kıymeti de Var
Jennifer Aniston nöronları ekseriyetle beynin medial temporal lobunda, bilhassa hippocampus ve entorhinal korteks bölgelerinde bulunuyor. Bu bölgeler, uzun müddetli hafıza oluşumu ve kavramlar ortası münasebetlerin kurulmasında kritik rol oynuyor. Münasebetiyle bu keşif, sadece yüz tanımayı anlamak açısından değil, tıpkı vakitte hafıza sistemlerini çözmek için de büyük bir adım.
