20 yaşındayım. Bir türlü dinmek bilmeyen ayrılık acısına bulabildiğim tek deva konutta tek başıma olacağım süreyi mümkün olduğu kadar kısa tutmak. Ders çıkışları dans dersinden Bizans Tarihi paneline, Almanca kursundan rock konserine, uyku saatime kadar ne bulabilirsem, gidiyorum. Daha doğrusu, kendimi sürükleyerek götürüyorum. Yorgunluktan bayılacak halde konuta vardığımda ajandamı açıp biten günün üzerini çiziyorum ve kendimi yatağa atıyorum. Her hafta görüştüğüm terapistim “nasılsın?” diye sorduğunda “yorgun” diyorum birden fazla vakit, bazen de “yaşlanmış”.
İşte o günlerden birinde, Beyoğlu’nda, Bir Meczup Ağaç’ın İngilizce çevirisinin (A Crazy Tree) Pınar Kür tarafından okunacağı ve iştirakçilerle tartışılacağı bir etkinlikteyim.
Pınar Kür bizlere “hoş geldiniz” dedikten sonra moderatörün yanına oturuyor ve sevdiği adamı trafik kazasında kaybeden, bir yaz akşamı balkonunda otururken duyduğu keman sesiyle onu düşünmeye başlayan Sevim’in kıssasını okumaya başlıyor. Sevim “her geçen gün biraz daha yaşlandığına sevinerek”, “sabırla, gelişini çabuklaştırmak için de uğraş göstermeden” vefatı beklediğini söylüyor. “O da benim üzere, yatmadan günlerin üzerini çiziyor mudur?” sanki diye geçiriyorum içimden. Gülümsüyorum. Uzun vakittir birinci sefer gülümsüyorum. Ayrılık acısını bu kadar âlâ anlatan bir müellifle tanıştığım için, “yaşlandığına” “günlerin geçtiğine” sevinmenin bana has bir his olmadığını fark ettiğim için… Aktiflik bitiminde Pınar Kür’e teşekkür etmek istiyorum lakin o gücü kendimde bulamıyorum. Onun yerine birinci gördüğüm kitapçıya dalıp bulabildiğim tüm kitaplarını alıyorum.
Üzerinden yaklaşık 6 yıl geçiyor… Ayrılık acısı diniyor. Mezun oluyorum, Cambridge’e gidiyorum, yüksek lisans bitiyor, İstanbul’a dönüyorum… Hayatımın geri kalanında ne yapacağımı düşündüğüm sabahlardan birinde Boğaziçi İngiliz Edebiyatı’ndan yakın arkadaşım Volkan beni arıyor. Heyecanla “Pınar Kür MED 251 dersinin dört section’ını verecek yarı vakitli bir hoca arıyor; senden bahsettim, tanışmak istedi. Yarın 14.00’te gelebilir misin?” diye soruyor. “Tabii” diyorum, “tabii, gelirim”.
Ertesi gün Kuştepe’de koridorun çabucak başındaki odasının önündeyim. Beni çok sıcak karşılıyor. Vereceğim dersten çok kitaplar üzerine konuşuyoruz… Dalgalar, Saatleri Ayarlama Enstitüsü, Don Kişot, Lolita… Ona Bir Mecnun Ağaç öykümü anlatmak istiyorum ancak bunun bir iş görüşmesi olduğunu hatırlayıp vaz geçiyorum… Nasıl geçtiğini anlamadığım bir saatin sonunda el sıkışarak ayrılıyoruz.
Çıkışta Kuştepe’den Şişli’ye yanlışsız yürürken bu görüşmenin hayatımın akışını belirleyeceğinin farkında değildim. Belirledi.
Pınar Kür ve Müge İplikçi ile birlikte, İletişim Fakültesi öğrencilerinin aldığı MED 251 Reading Skills ve MED 252 Writing Skills derslerini uzun yıllar birlikte verdik.
Yazar Pınar Kür benim için Pınar Hoca oldu birebir vakitte. Derslerime girip geri bildirim verdi birinci yıllarda, ben de onun derslerine girip öğrenciler ile nasıl diyalog kurduğunu, onları karmaşık metinleri okumaya nasıl motive ettiğini gözlemleme talihim oldu.
Kuştepe’den santral’e geçtik birlikte. Artık aynı dersi vermediğimiz yıllarda, her fırsatta birbirimizi yakalayıp uzun uzun sohbet ettik. Otto’da, Harbiye’deki her köşesi anılarla dolu meskeninde, bir Beyoğlu kafesinde, Ayvalık’ta… Aşk üzerine, kediler üzerine, sanat üzerine ve evet, Bir Meczup Ağaç ve ayrılık acısı üzerine… Kurulduğu günden beri Adım Adım’a dayanak verdi, birinci bağışçılarımdan biri oldu.
Pınar Hoca benim şansımdı. Onun sayesinde Bilgi’ye, bugün dekanı olduğum İrtibat Fakültesi’ne birinci adımımı attım. Benim için bir tutkuya dönüşecek hocalığı keşfettim. Onun çalışma arkadaşı, dostu olmanın, emeklilik merasiminde konuşma yapmanın, son romanı Sadık Bey (2016) üzerine onunla söyleşi gerçekleştirmenin gururunu yaşadım.
Tabutunun başında ona veda ederken bana, hayatıma kattığı her şey için teşekkür ettim ona. “Siz benim şansımdınız” dedim. “Bende çok derin bir boşluk bırakarak gidiyorsunuz…”
Söyleşi için tıklayınız
X
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar külliyen muharrirlerinin özgün fikirleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio
