Aslan dendiğinde çoğumuzun aklına birinci olarak görkemli bir yele gelir. Hatta bu yele, aslanın tabiattaki “kral” imajının da en büyük tamamlayıcısıdır. Lakin kimi erkek aslanlar bu yeleye hiç sahip olmadan da hayatta kalabiliyor. Onlarca yıldır araştırılan bu bahis, aslında yelenin sandığımız kadar vazgeçilmez bir özellik olmadığını gösteriyor. Üstelik tabiata nasıl ahenk sağladıklarını öğrendiğinizde hayli şaşırabilirsiniz.
Kaynak 1, Kaynak 2
Genellikle erkek aslanlar, ergenlik devrine girdikleri yaklaşık iki yaş civarında yele geliştirmeye başlarlar.
Bu yele, başka erkekleri korkutmak ve dişilerin dikkatini çekmek üzere toplumsal avantajlar sağlar. Lakin Kenya’nın Tsavo bölgesinde yaşayan erkek aslanlar, klasik yeleli görünümü taşımıyor. Kimilerinin yelesi çok seyrekken, kimilerinde neredeyse hiç yok. Başta bunun bir sıhhat sorunu ya da geçmişte yaşanmış ağır yaralanmalardan kaynaklandığı düşünülse de Tsavo aslanlarının yelesizlik durumunun çok daha farklı bir nedeni olduğu anlaşıldı.
Tsavo bölgesinin tabiatı, ağır dikenli bitki örtüsü ve epeyce sıcak havasıyla biliniyor. İşte tam da bu noktada, kalın yelenin dezavantajları ortaya çıkıyor. Sıcak hava nedeniyle beden ısısını düzenlemek zorlaşırken, kalın bir yele av sırasında hareket kabiliyetini de kısıtlayabiliyor. Bu yüzden bölgedeki aslanlar, vakitle daha kısa ya da hiç yelesi olmayan bireyler olarak evrimleşmiş olabilir. Yani tabiat, aslanları fizikî koşullara nazaran yine şekillendirmiş diyebiliriz.
Bir diğer farklı ayrıntı da hormonlarla ilgili.
Tsavo aslanlarının bedenlerinde, öbür bölgelere nazaran daha yüksek düzeyde testosteron bulunduğu tespit edildi. İnsanlarda yüksek testosteronun saç dökülmesine neden olması üzere, bu aslanlarda da yelesizlik benzeri formda açıklanabiliyor.
Ancak bu durum onların gücünden bir şey eksiltmiş değil. Hatta Tsavo’daki yelesiz erkek aslanlar, dişilerin dikkatini çekme konusunda hiçbir sorun yaşamıyor ve bölgedeki rekabete karşın güçlü hayvanlar olarak ömürlerini sürdürebiliyor.
Doğa, her vakit ahenk sağlayacak bir yol buluyor.
Yelesiz aslanlar birinci bakışta zayıf ya da eksik üzere algılansa da aslında yaşadıkları etrafa en uygun hale gelmiş örnekler. Tsavo’daki bu aslanlar, tabiatın en ahenk sağlayanı da ayakta tuttuğunun canlı delili. Yani o gösterişli yele olmasa da, bu hayvanlar hala tam manasıyla yabanî tabiatın hükümdarları.
