Uzayda Tuvaletini Yapan Astronotların Dışkısına Ne Oluyor?
Uzayda yaşamak, yalnızca bilimsel deneyler yapmak ya da Dünya’yı üstten izlemekten ibaret değil. Sizler de takdir edersiniz ki insan vücudu, Dünya şartlarına nazaran evrimleşmiş bir sistem. Yani temel gereksinimler ve boşaltım üzere fizyolojik süreçler yerçekimsiz ortamda farklı metotlarla yönetilmek zorunda.
Uluslararası Uzay İstasyonu’nda misyon yapan astronotların her gün karşılaştığı bu pratik problemlerden biri de dışkı idaresi. Pekala bu süreç uzayda nasıl işliyor? Astronotlar tuvaletlerini nereye yapıyor, bu dışkıların son durağı neresi oluyor?
Kaynak: https://www.mentalfloss.com/article/6…
Uzay seyahati deyince aklınıza birinci gelen şey büyük ihtimalle yer çekimsiz ortamda süzülen astronotlar ya da Dünya’nın muazzam görüntüsü olabilir.
Aslında uzayda yaşamak demek çok daha “dünyevi” meselelerle uğraşmak manasına geliyor. Mesela tuvalet!
Amerikalı astronot Scott Kelly, 2015-2016 yıllarında tam 340 gün boyunca Memleketler arası Uzay İstasyonu’nda (ISS) vazife yaptı.
Görev müddetince yaşadığı fizikî değişimlerin incelendiği “Twins Study” projesiyle bilinse de, bu müddette ortaya çıkan kimi sayılar, öbür bir mevzuyu da gündeme getiriyor: Tuvalet sorunu.
Scott Kelly bu bir yıllık süreçte yaklaşık 730 litre idrar ve ter, yaklaşık 81 kilo da dışkı üretti. Pekala bu dışkıya ne oldu? Uzayda ‘sifonu’ çekince nereye gidiyor?
Cevap aslında kolay: Dışkılar Dünya’ya gelmiyor ancak atmosferden geçiyor!
Uzayda kanalizasyon sistemi yok. Astronotların dışkıları, öbür çöplerle birlikte bir kapsüle yerleştiriliyor ve bu kapsül denetimli halde uzay boşluğuna bırakılıyor. Bir müddet sonra Dünya’nın atmosferine giren bu kapsül, çok yüksek sıcaklıkta büsbütün yanıyor. Yani teknik olarak, astronot dışkıları birer ‘gökyüzü çöpü’ne dönüşüyor. Ve hatta bazen ışık topu üzere gökyüzünde süzülebiliyor.
NASA bu hususta da çok açık: “Dışkınız bir yıldız kayması değildir.” diyor.
