
Minicik patileriyle dünyaya gözlerini açan yavru kedilerin, anne şefkatiyle sarılıp beslenmesini izlemek kadar huzur veren bir görüntü var mıdır bilinmez. Lakin bazen işler bilakis döner ve anne kedi, yavrusunu reddedebilir. Bu durum ne kadar yürek burksa da birden fazla vakit ardında çok güçlü biyolojik ya da davranışsal nedenler yatar. Birinci bakışta anlayamayız ancak anne kedi, bazen içgüdüsel olarak güç bir karar verir. Birçok vakit da bu karar aslında öteki yavruları müdafaaya yöneliktir.
Kaynak 1, Kaynak 2
Önce panik yapmayalım zira bazen terk edildiğini sandığımız yavrular aslında hiç terk edilmemiştir.

Pek çok kişi, dışarıda bir küme yavru kedi gördüğünde çabucak annelerinin onları terk ettiğini düşünür. Meğer gerçekte anne kedi, çok yakın bir yerde avlanıyor ya da etraftaki tehlikeleri denetim ediyordur. Dışarıda doğum yapan sokak kedileri, yırtıcılardan korunmak için yavrularını bilerek farklı yerlere yayabilir.
Eğer yavrular tok, inançta ve kısa bir ağlamadan sonra uykuya dalıyorsa büyük ihtimalle anneleri yakınlardadır. Bu nedenle çabucak müdahale etmek yerine birkaç saatlik müşahedeyle durumun nitekim terk edilme olup olmadığını anlamak en doğrusu olur.
Ama birtakım anlar var ki işte o vakit sahiden yürek burkan bir terk ediş kelam konusu olabilir.

Kimi vakit bir anne kedi, hasta ya da fizikî olarak kusurlu bir yavrusunu şuurlu olarak dışlar. Bunun nedeni, hastalığın öteki yavrulara bulaşmasını engellemek ya da zayıf olanın tüm sütü tüketerek sağlıklı yavruları riske atmamasını sağlamaktır. Bazen de fizikî bir deformasyon anne kedinin içgüdüsel olarak yavrusunu reddetmesine yol açabilir.
Bu tıp durumlarda, veterinerler reddedilen yavrunun başkalarının de dışlanmasına neden olmaması için farklı bir formda bakılmasını önerir. Yani bu davranış her ne kadar acımasız görünse de içgüdüsel olarak bir çeşit müdafaa düzeneğidir.
“Neden emzirmiyor?” diye düşünmeden evvel, annede bir sıhhat sorunu olup olmadığını gözden geçirmek gerekir.

Bazı anne kedilerde mastitis ismi verilen bir göğüs enfeksiyonu gelişebilir ve bu durum, emzirmenin dayanılmaz bir acıya dönüşmesine neden olur. Göğüs uçları şişer, sertleşir ve dokunulduğunda sıcak hale gelir yani aslında anne yavrusunu reddetmiyor, yalnızca canı yanıyor olabilir.
Bunun dışında çok fazla sayıda yavruya sahip olan bir anne, sütü yetmediği için birkaç yavruyu şuurlu olarak dışlayabilir. Bu davranış ekseriyetle doğumdan sonraki birinci 24 saat içinde kendini aşikâr eder. Müşahede yeteneği yüksek olanlar, hangi yavrunun riskte olduğunu acilen fark edebilir
Genç ya da travma yaşamış annelerde ise reddetme davranışı biraz daha karmaşık ve duygusaldır.

Henüz gereğince olgunlaşmamış, çok genç kediler annelik içgüdüsünü tam olarak geliştirememiş olabilir. Kimileri başlangıçta ilgisiz görünür lakin vakitle anneliğe adapte olurken, kimileri ise büsbütün ilgisiz kalabilir.
Özellikle doğum sırasında güç anlar yaşamış ya da inançlı bir ortamda olmayan kedilerde yüksek seviyede gerilim ve korku gözlemlenir. Bu ruh hali, annenin kendini inançta hissetmesini maniler ve yavrularına kâfi ilgi göstermesini zorlaştırabilir. Bu türlü durumlarda anneye dayanak olmak, gerektiğinde veterinerden yardım istemek en gerçek adımdır.