Sadece bir saat takip etmediğinde bile şaşırtacak gelişmelerin olduğu günler yine… Yeni haberler ve durmadan değişen hislerimiz yağmur üzere yağıyor üzerimize. Bugün hislerinden kaçanların, bir şey yokmuş üzere yapanların, “ben takip etmiyorum ya” diyenlerin vay haline.
Bunca değişkenin ortasında, kaç gündür Saraçhane’de Sunay Akın’ın elinden megafonunu alan genç bayan aklımdan çıkmıyor.
“Ya genç bayan nasıl aldı megafonu gördünüz mü?”
“Ama siyasi bir temeli yok söylediğinin yani dikkat çekmeye çalışıyor.”
Valla benim dikkatimi çekti. Jenerasyon alfabesine girmeden devam edelim. Ben 37 yaşındayım ve bir büyüğün mikrofonunu elinden almanın tam 37 yıldır aklıma bile gelmediğini idrak ettiğimde kendime biraz üzüldüm. Artık çoktan dikkatimi çekmiş olan genç bayana biraz imrendim.
Sürekli sıra bekleye bekleye sıra hiç gelmedi mi sanki diye bir önümü gerimi kolaçan ettim.
Saygılı olmak lazım baskısına bir tutam da “sen ne bileceksin ki o varken” sosu eklediğinizde bekleme sırasından locanız bile olabiliyor. Evet tahminen birinin elinden mikrofon almayabilirdik fakat minik bir öksürükle (o da lafa gireceğimizi baştan haber vererek yeniden dan diye lafa girmeden) reytingleri yüksek olan uslu kız kulvarından bir laf da atmadık ya sanırım biz.
Adil ve ülkü bir dünyada gerçek yeteneklerin kesinlikle karşılığını bulacağına inanıyorduk biz. Yaptığımız şeyleri gönlümüzü vererek yapmayı ve “bunu da fazla yapıyorum” diye düşünmeden ruhumuzla katkı sunmayı zaten hayat kıymeti yaptık biz.
“Sen olağan olduğun sürece hayatında her şey olağan olur.” diye büyütüldük biz.
Ya fazla mı olağan olduk biz?
“Rahat edersin yavrum”, “garanti olsun yavrum” denilerek sıradan zevkleri harika kutlamaya kalktık biz. Sıra dışı yeteneklerimiz, sıradan ve garanti kuyruklarda ne durumdalar sanki bugün denetim etme vakti gelmiş olabilir.
Sunay Akın “lütfen bekleyin” dediği sırada megafonu artık elinde yoktu.
Z nesli âlâ ki beklemiyor.
Ben bu 17 saniyelik andan üstüme düşeni alıyorum. Hayatıma, kendime, tam o genç bayan üzere canımın istediğini megafonla söylemeyi seçiyorum. Demek ki ben anca megafonla duyuyorum.
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar büsbütün muharrirlerinin özgün fikirleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio
